Vrijwilliger in de Martinikerk

Ik bel aan bij de achterdeur en Ton doet open. We lopen een wenteltrap omhoog en gaan via een gangetje de Librije binnen; een prachtige kamer met uitzicht op het Martinikerkhof. Ik ben in de Martinikerk waar Ton (78) al twintig jaar vrijwilliger is.

Het gebouw, de geschiedenis

Nog voor ik een vraag gesteld heb begint hij te vertellen over de kamer, het gebouw, de geschiedenis en wanneer ik even gluur in een grote kast haalt hij er een vaasachtig voorwerp uit en vertelt: “Zo’n veertig van deze ‘vazen’ vind je, met de opening naar beneden, op een bepaalde plek in het plafond van de kerk. Ik ga wel eens met een groepje bezoekers daar onder staan en dan merken ze dat daar geen galm is, omdat de potten dat wegvangen.” Dit is een van de vele verhalen die Ton vertelt in het uurtje dat we door de kerk lopen.

Anekdotes en verhalen

Ton was leraar Engels aan het St Maartencollege en organiseerde ook nog jarenlang culturele reizen naar Rome dus als leraar met belangstelling voor architectuur en geschiedenis is hij hier helemaal op z’n plek. De vrijwilligers staan bij de balie waar mensen binnen komen en twee euro betalen voor het bezoek. Maar Ton vertelt ook veel. “Als ik zie dat er een paar mensen ergens staan te kijken (en er is veel te zien in de kerk) dan ga ik erbij staan en begin te vertellen en voor je het weet staan er nog tien andere mensen om je heen te luisteren.”  Hij vindt het hartstikke leuk. “Ik heb geleerd aan een groep te zien hoe boeiend of hoe saai ze het vinden dus ik kort het verhaal in of breidt het uit.  Als leraar weet ik dat je niet met feitjes en jaartallen moet komen maar met anekdotes”.

Gewelven

Ton: “Ik ben in het begin een aantal keer met een rondleiding mee geweest en er is een boek over de geschiedenis van de kerk geschreven, gaandeweg kom je steeds meer te weten.”  Hij leidt ook groepen mensen rond over de gewelven bovenin. “Dat is absoluut spectaculair, ik ga eerst even met ze in de kerk staan en dan wijs ik naar boven en zeg ‘straks sta je daar bovenop’ .”

De zeven werken van Barmhartigheid

Het is een prachtige kerk waar veel te zien is. In de kooromgang hangen schilderijen van Egbert Modderman, ‘De Zeven Werken van Barmhartigheid’  waar Ton ook heel veel over weet te vertellen. (Achterin de kerk hangt ook een achtste werk: Zorg voor de Schepping/Het milieu Hij vindt de schilderijen prachtig en vertelt dat hij de schilder mag bellen (hij woont vlakbij) als iemand iets wil weten of erg geraakt is. De schilderijen maken vaak veel indruk vanwege hun emotionele intensiteit.

In principe heb je één keer in de twee weken samen met een andere vrijwilliger dienst,  maar er zijn wat weinig vrijwilligers, dus is Ton er elke week te vinden. “Elke keer als ik dienst heb gehad gebeurt er iets wat nog nooit eerder is gebeurt en dat hoeven geen spectaculaire dingen te zijn.”  Zo te horen is er afwisseling genoeg. Heb je belangstelling dan vind je hier de vacature.

Tekst en beeld: Jeanet Verveer