Vragen over Corona bij De Kindertelefoon

“Bijna alle kinderen kennen De Kindertelefoon wel,” zegt werkbegeleider Annet Cupedo. De organisatie werkt er actief aan, bijvoorbeeld via gastlessen, om duidelijk te maken dat de telefoon, en ook de chat en het forum open staan voor alle vragen, dus ook voor kleine vragen en leuke onderwerpen. Het werkt, kinderen nemen contact op over bijvoorbeeld verliefdheid, een goudvis die waarschijnlijk dood gaat, over seks en over spanningen thuis. En ja, op dit moment gaat een deel van de vragen ook over Corona.

Geen rollenspel

In het begin van het virus waren dat vaak heel directe vragen: wat is Corona, gaan mijn ouders er aan dood? Vragen waaruit bleek dat de kinderen bang waren. Nu gaan de vragen meer over hoe kinderen kunnen omgaan met de situatie. Vragen over verveling, hoe deel ik de iPad, wat zal ik vanmiddag tekenen?

Merel (l) en Sarah lopen stage bij De Kindertelefoon. Merel studeert toegepaste psychologie aan de Hanzehogeschool, Sarah studeert pedagogische wetenschappen en psychologie aan de RUG. Het werk bij De Kindertelefoon sluit goed aan bij hun studie. In de opleiding oefenen ze het voeren van gesprekken middels rollenspelen, maar dat doen ze dan met andere studenten, hier voeren ze echte gesprekken.

Corona-button

Bij alle gesprekken gaat het erom dat de kinderen geen pasklaar antwoord krijgen. “Als een kind vraagt of we allemaal gaan overlijden, vraag ik door,” zegt Merel. “Vertel eens, ben je daar bang voor? Praat je er thuis over, kijk je naar het jeugdjournaal? ”En ze wijst de kinderen op de speciale Corona-button op de website.

“Dan komt vaak het echte probleem bovendrijven,” zegt Sarah. Als een kind vraagt wanneer Corona over is, vraagt ze of het kind zich verveelt en hoe het de situatie volhoudt. “Dan kan daar ook achter zitten dat er thuis spanningen zijn.”

Kleine stapjes

Doel van elk gesprek is om het voor beide partijen positief af te ronden. Als de kinderen het gevoel hebben dat ze een stapje vooruit zijn gebracht, hoe klein dat stapje soms ook is, dan sluiten de stagiaires en vrijwilligers het contact ook met een goed gevoel af. Soms zijn de problemen wel degelijk groot en heftig, “Als ik dan aangeef dat ik het zelf ook moeilijk vind, dan is dat ook erkenning,” zegt Merel. “En als ik zeg dat ik iets na wil vragen of op wil zoeken,” zegt Sarah, “dan laat ik zien dat ik ook een mens bent en geen robot.”

Vaak weten kinderen zelf wel wat ze willen of kunnen doen, de studenten hebben geleerd om die zelfredzaamheid te stimuleren. Merel: “Waar ik dit werk voor doe? Als een kind het gesprek eindigt met: oh ja, nu weet ik wat ik na de vakantie ga doen.”

De Kindertelefoon heeft plaats voor een vrijwilliger telefoon/chat en een gastlesmedewerker.

Tekst en fotografie: Leonie Barnier