Verwennerij in het Parrelcafé
Het Parrelcafé bij zwembad De Parrel is op werkdagen van half twee tot vijf uur ’s middags open. Iedereen kan er terecht voor een kopje koffie of thee, ook als je niet gaat zwemmen. Je hebt dan grote kans dat je Anita tegenkomt. Zij is een van de vier vrijwilligers die het café bemensen. Van dinsdag tot en met vrijdagmiddag werkt Anita er, ze helpt je graag en met een brede glimlach.
Geen spijt
Anita heeft een ruime werkervaring, maar vooral in de financieel-administratieve sector, bij banken, bij de gemeente, bij V&D en op nog veel meer plekken. Toen haar dochter ziek werd en Anita er regelmatig voor haar moest zijn, paste een vaste baan niet meer bij haar. Maar thuis zitten paste ook niet. Via de vrijwilligersvacaturebank kwam ze terecht bij het Parrelcafé. Ze solliciteerde naar een plek op het informatiepunt, dat was bekend werk voor haar. Tot ze de vraag kreeg of ze voor de horeca voelde. Daar had ze geen ervaring in. Maar Anita staat altijd open voor verandering en voor wat er op haar pad komt. Dus werd het de horeca. En daar heeft ze geen spijt van.
Nooit meer kantoor
In het bankwezen had Anita veel verantwoordelijkheid, ze mocht geen fouten maken. Hier is het werk veel luchtiger. Bij Interbank werkte ze met bedragen van enkele tonnen, in het Parrelcafé gaat het om bedragen van dertig cent, een kopje koffie kost hier een euro. “Als er aan het eind van de dag dertig euro in kas zit dan hebben we goed gedraaid.” Maar belangrijker dan de lichtere verantwoordelijkheid is de omgang met mensen, en dan vooral met kinderen. Dat is wat ze hier ontdekt heeft, “dat ik nooit meer naar kantoor wil, dat ik met mensen wil werken.”
Bekende Nederlander
Langzaam aan begint Anita haar vaste gasten te kennen, en te verwennen. Ze weet wat ze willen, dus als die vader en dochter hier komen na het zwemmen, zet zij hun koffie en thee al voor hun klaar. “Dan zijn ze heel blij en dan ben ik ook blij.” Ze wordt in de buurt bijna een bekende Nederlander, mensen zwaaien naar haar op straat. Het Parrelcafé is voor Anita geen werk, het is ontspanning, “een sociale dagbesteding. Ik heb mijn hele leven fulltime gewerkt, dit is verluchting.” En de kinderen? “Ach, die zijn echt wel eens stout, maar ik mag ze daar op aanspreken. En meestal is het gewoon heel gezellig met ze.”
Aan de slag
Anita heeft een tijdje als overblijfmoeder op een kinderdagverblijf gewerkt. Dat beviel zo goed dat ze daarna een diploma Medewerker Kinderdagverblijf heeft gehaald. Ze wilde een eigen kinderopvang beginnen maar door de ziekte van haar dochter ging dat niet door. Ze kan nu twee jaar in het Parrelcafé werken, het is de bedoeling dat ze daarna weer vast werk zoekt. Ze is ervan overtuigd dat dat wel gaat lukken. Met haar dochter gaat het steeds beter en ze heeft dan voldoende ervaring en opleiding om aan de slag te gaan. Met kinderen.
Tekst en fotografie: Leonie Barnier
Film: Bart Nieuwold