Tuin-in-de-stad is op dreef
Hoendiep af, fietspad Tarralaan op. ’t Is even afzien in weer en wind, heuveltje op en voilá het domein van Tuin-in-de-stad. Ik zie zwarte grond van de (moes)tuinen, heuveltjes, een rennetje, een speelveldje, een buurthuis, een kleurrijk schafkeetje, adoptiekerstbomen, een bosrand. Buiten is niemand te zien. In de kas maken twee vrijwilligers mezenkastjes van resthout en in het duurzaam gebouwde buurthuis zie ik Frans Kerver (57), man van het eerste uur.
Buitenwerk
Met zijn partner Vivian is het allemaal begonnen. Zij is ambtenaar en verlangde sterk naar buiten zijn en met de handen iets doen, als tegenhanger van het zittende werk. Vivian is van huis uit bekend met het buitenwerk en moestuinieren. Toen aan de Friesestraatweg een groot terrein beschikbaar kwam, gingen Vivian en Frans aan de slag. “Persoonlijk haal ik veel voldoening uit het buitenwerk en het buiten zijn. Elke dag weer”, lacht Frans.
Oase van onthaasting
Spontaan komen vrijwilligers en buurtbewoners aanwaaien, doen mee en komen met ideeën. Zo kwamen activiteiten voor de kleintjes en een Free Café tot stand. Frans: ”Tuin-in-de-stad kreeg vorm, maar we moesten in 2016 verhuizen. We troffen op onze huidige plek in Westpark een groot en leeg terrein aan. Maar ook hier wilden we weer een oase van onthaasting realiseren. Er is een globaal ontwikkelingsplan voor het terrein gemaakt”.
Eigen manier en eigen tempo
Mensen die hier komen geven zelf invulling aan dit plan. Frans: “Wij doen het hier anders, wij verdelen geen taken en vrijwilligers voeren dat maar uit. Wij beginnen bij de personen die komen en wat zij meebrengen. Dat proberen we in te passen”. Vrijwilliger Sjoerd van de mezenkastjes beaamt dat: ”Ik doe hier vrijwilligerswerk. Elders doe ik dagbesteding. Daar voel ik me onvrij door de verplichte begeleiding. Ik kan op de Tuin mezelf zijn zonder zorgverleners op mijn nek. En als ik dat wil, dan kan ik hier een maatje krijgen. Dat is super, toch?” Mooi is het dat hier mensen op hun eigen manier en in hun eigen tempo zich kunnen ontwikkelen en zo het geheel mooier maken.
Je grens ontdekken
Het vrijwilligerswerk op Tuin-in-de-stad vergt weinig vaardigheden én er wordt met de handen gewerkt. Frans: ”We hebben hier een cultuur waarin iedereen zich thuis kan voelen. Ieder kan zijn talenten hier ontplooien. We laten iemand zelf ontdekken waar zijn grens ligt. Daar helpen wij bij, zo nodig. Deze houding wordt door de mensen die hier komen erg gewaardeerd”. Tuin-in-de-Stad is ondernemend en ambitieus. ”Het is mijn droom om hier banen met basisinkomen te creëren. Ik ben op dit gebied ervaringsdeskundige immers”.
Genoeg te doen
Ook vrijwillig aan de slag op Tuin-in-de-stad? Er is genoeg te doen in het beheer en onderhoud van de gebouwen en het terrein, de moestuinen en de activiteiten.
Foto en tekst: Gerard van Duinen