Stap voor stap naar je doel bij DIO
In het onderkomen van DIO Groningen, waar ik Patricia spreek, is het rustig. Vandaag nog wel maar morgen mag voor het eerst de kantine weer open en zal het druk zijn, gezellig druk. Patricia kijkt ernaar uit want dat is waarvoor zij dit werk doet: voor de gezelligheid en om onder de mensen te zijn.
Een andere vrouw
Sinds januari is Patricia vrijwillig kantinemedewerker bij DIO. Vanwege de lockdown heeft zij nog niet heel veel ervaring maar op twee zaterdagen was de kantine verplaatst naar buiten, onder een tent. Daar maakte zij een begin met haar terugkeer in het arbeidsproces. Dat wil ze graag, want na een paar jaar thuis zitten, wil ze meer, wil ze laten zien dat er nog een andere Patricia is. “Op die zaterdagen voelde ik me weer even iets anders dan moeder en huisvrouw.”
Een lange weg
Eerder had ze veel negatieve ervaringen in haar werk. Waardoor dat kwam ontdekte ze op haar 31e toen bij haar ADHD en autisme werd vastgesteld. Nu ze dat weet kan ze stapje voor stapje gaan werken aan terugkeer naar werk. Haar vriend en kinderen voetballen bij DIO, dus ze wist dat het er altijd gezellig is, “een echte huiskamermentaliteit.” En toen er iemand gezocht werd voor kantinewerk wist ze het zeker: “dat wil ik doen!” Het is vanaf hier nog een lange weg naar betaald werk, dag voor dag bekijkt Patricia wat ze nodig heeft en wat de volgende stap zal zijn. Bij DIO krijgt ze daar volop de kans toe.
Meerwaarde
Ze is, of misschien was, niet iemand die zichzelf erg op de voorgrond stelt. Liever is ze er voor een ander. De Patricia van toen deed er niet zoveel toe, maar bij DIO ontdekt ze dat ze er wel toe doet. Dat ze om hulp mag vragen, haar grenzen aan mag geven. Dat de boosheid van een klant bij die klant hoort en niet bij haar. Dat ze zich even heel belangrijk voelt als ze de verantwoordelijkheid krijgt voor de inname van de trainingspakken. Dat ze een meerwaarde heeft als ze over een paar weken, tijdens de afsluiting van het seizoen, de kinderen gaat schminken.
Groei
Marjo Nieman, secretaris van de vereniging, zit ook bij het gesprek. Zij begeleidt veel vrijwilligers. “Er komt een tijd dat jij alles weet van het barwerk,” zegt ze tegen Patricia, “dat je misschien leiding gaat geven aan nieuwe medewerkers en dan is er ook de mogelijkheid om een cursus te gaan volgen, betaald door DIO.” Een collega van Patricia volgde een cursus Horeca en heeft nu een betaalde baan van 16 uur in de horeca. Over pakweg anderhalf jaar gaat Marjo met Patricia aan tafel zitten en bespreken wat voor cursus voor haar geschikt zou zijn. “Misschien iets met jouw creativiteit of toch richting de horeca.” “Dat is het positieve van DIO,” zegt Patricia, “ze helpen je echt om te groeien. Als mens zijnde.”
Er zijn bij DIO Groningen meerdere mogelijkheden om je in te zetten. Kijk hier voor openstaande vacatures.
Tekst en fotografie: Leonie Barnier