Liefde aan de stamtafel

Achter de A-kerk liggen Humanitas en Eeterie de Globe broederlijk naast elkaar. Binnen in Humanitas is het een komen en gaan van mensen, iedereen zoekt elkaar weer op nu de lockdown voorbij is. Jeichien Martens, projectcoördinator bij Humanitas, neemt mij mee naar de Eeterie. Midden in het restaurant zitten een paar gasten om een soort stamtafel. Sinds 1 september is deze tafel het Humanitas Café. U bent hier van harte welkom.

Potje schaken

Bij Humanitas komen veel vluchtelingen. Ze krijgen taalles, maatschappelijke begeleiding, vluchtelingen ontmoeten hier hun maatje die ze helpt om een weg te vinden in de Nederlandse samenleving. Maar tijdens Corona was het stil. Veel vluchtelingen zaten thuis, vereenzaamden en vonden het steeds moeilijker om weer de stap naar buiten te maken en in gesprek te gaan. Het Humanitas Café is een plek waar ze ongedwongen bij elkaar kunnen komen, een potje kunnen schaken, elkaar kunnen helpen. “Ze kunnen veel meer van elkaars ervaringen en kennis profiteren”, zegt Jeichien.

Stage

Elina en Zirak zijn gastvrouw en gastheer in het café. Eén of twee keer in de week zijn zij één dagdeel aanwezig om met de gasten een praatje aan te knopen. Elina is studente fysiotherapie. Ze komt uit Duitsland, voor haar is dit een goede manier om haar Nederlands te verbeteren, net zoals dat voor veel van de gasten geldt. Voor haar studie moet ze 16 uur stagelopen in een ‘sociale’ omgeving. Het communiceren met mensen staat bij deze stage centraal. Op zoek naar een geschikte stageplek kwam ze al gauw bij Humanitas terecht. In Duitsland had ze ook al eens met vluchtelingen gewerkt.

Leergierig

Haar 16 uur stage zit er bijna op maar ze weet bijna zeker dat ze hier vaker gaat komen. “Ik heb gewoon heel veel plezier als ik met anderen kan praten. Ik wil graag anderen helpen, als zij zich beter voelen, voel ik mij ook beter.” Ze geniet van de Turkse man die hier elke week komt. Hij neemt een boek mee met afbeeldingen en samen praten ze over de plaatjes. Zo leert zij hem Nederlandse woorden en uitdrukkingen. “Hij gaat drie keer per week naar school, heeft twee taalmaatjes en komt twee keer per week naar het Humanitas Café. Hij is niet zo heel jong meer en wil heel graag aan het werk. En wat zo leuk is, hij is erg geïnteresseerd in de Nederlandse geschiedenis.” Elina hoopt dat zij op die leeftijd ook nog zo leergierig is.

Activist

Zirak kwam twintig jaar geleden uit Afghanistan naar Nederland. Hij heeft een lange geschiedenis van zowel betaald als onbetaald werk en mantelzorg. Omdat hij in de eerste jaren in Nederland door heel veel mensen is geholpen, vooral vanuit Humanitas en Vluchtelingenwerk, wil hij zelf ook andere mensen helpen. Hij deed vrijwilligerswerk bij Amnesty International en Vluchtelingenwerk. Bij Humanitas is hij behalve gastheer in het café ook maatje voor vijf mensen. Daarnaast is hij lid en bestuurslid van de Afghaanse vereniging waar hij mensen activeert om de Nederlandse taal te leren en in te burgeren.

Uitnodiging

Voor Zirak is het vanzelfsprekend dat hij dit vrijwilligerswerk doet. Hij heeft heel veel liefde gevoeld toen hij naar Nederland kwam, en nog steeds. Die liefde wil hij ook met anderen delen. Hij spreekt vijf talen en dat komt hem in de stad goed van pas. Toen hij een groep Indonesiërs tegenkwam, sprak hij ze aan en nodigde ze uit om ook eens naar het Humanitas Café te komen. Hier ziet hij hoe blij mensen kunnen zijn als ze geholpen worden. Nee, in Afghanistan zou hij dit mooie werk nooit kunnen doen. “Daar zijn ze alleen maar aan het vechten.”

Interesse om ook gastheer/vrouw te worden? Neem contact op met j.martens@humanitas.nl

Kijk hier voor alle openstaande vacatures bij Humanitas.

Tekst en fotografie: Leonie Barnier