Koken met een ander

Bernhard woont in het wooncentrum van Noorderbrug aan Laan Corpus den Hoorn. Hij heeft een niet-aangeboren hersenbeschadiging, net als veel van zijn medebewoners. Sinds hij in het wooncentrum woont en zeker nu tijdens corona, zoekt hij een uitlaatklep. Die vond hij in de fotografie en bij de fotoclub van Noorderbrug. Bernhard heeft in het verleden al veel gefotografeerd, tijd om het weer op te pakken.

Twee keer kijken

Met zijn spiegelreflexcamera om de hals trekt hij er graag op uit om foto’s van de stad te maken. Knol’s Koek legde hij vast en ‘de combinatie van oud en nieuw’ in en om de Noorderhaven. Voor hem zijn de foto’s goed als mensen er een tweede keer naar willen kijken. Soms maakt hij daarvoor een beetje gebruik van Photoshop. “Maar eigenlijk moet dat niet nodig zijn”, vindt hij zelf. Om nog beter te worden in fotografie en in het gebruik van Photoshop en om zijn interesse te kunnen delen, zoekt hij een fotomaatje.

Uien snijden

Maar wat is dat een fotomaatje? In Noorderbrug heeft niemand een fotomaatje. Wel zijn er andere maatjes, om mee te wandelen, boodschappen te doen, te sporten of om mee te koken. Zoals Bram Bulthuis, hij is kookmaatje van Jan. Op woensdagmiddagen bepaalt Jan wat hij en zijn 15 medebewoners op de afdeling eten. Hij geeft aan wat de ingrediënten zijn, of de uien in ringen of gesnipperd de pan in moeten, of er nog wat meer knoflook of cayennepeper door het gerecht moet. Jan is de kookliefhebber en directeur, Bram voert uit.

Iets teruggeven

Bram zit in de laatste fase van zijn studie, daarnaast heeft hij een groeiend bedrijf. Hij heeft een goed gevuld bestaan waar hij veel voldoening uit haalt en tegelijk werkt hij aan zijn eigen toekomst. Maar al pratende met vrienden kwam hij erachter dat hij nog iets miste. “Een vriendin in Mexico heeft een klein baantje, ze heeft het niet breed. En toch doet ze daarnaast nog vrijwilligerswerk. Om de maatschappij op te tillen, zegt ze.” Toen Bram dat hoorde, wist hij dat juist dat nog ontbrak aan zijn leven: iets doen voor een ander, iets teruggeven aan de maatschappij.

Wel empathie, niet naïef

Kookmaatje zijn doet hem meer dan hij had verwacht. “Jan heeft het naar zijn zin, maar ook de medebewoners kijken uit naar mijn komst. Ze rekenen op me. Als ik een keer niet kan dan krijg ik dat later wel te horen.” Maar Jan is een zachtaardige directeur en stelt Bram gerust: “Het geeft niet hoor, als je een keer niet kunt.” Anderhalf uur in de week staat Bram met Jan in de keuken. Behalve de voldoening biedt hem dit ook ontspanning. “Als ik hier ben, denk ik niet aan de studie of mijn bedrijf, dat laat ik even helemaal achter me, en als ik hier klaar ben, kan ik dit ook weer achter me laten.” En hij leert nog iets. “Ik zie meestal het goede in mensen. Maar in het bedrijfsleven kan het soms naïef zijn om empathie te tonen. Hier is empathie nooit naïef.”

Doel van Noorderbrug is dat iedere bewonder een maatje heeft. Kijk hier voor openstaande vacatures.

Tekst en fotografie: Leonie Barnier