Is gastgezin zijn ook vrijwilligerswerk?
Youth for understanding (Yfu) is een internationale organisatie, die voor scholieren en studenten uitwisselingsprogramma’s organiseert. Voor het schooljaar 2019/2020 zoekt Yfu in Noord Nederland gastgezinnen, waar buitenlandse scholieren zes maanden tot een jaar kunnen wonen. Maar wat houdt het eigenlijk in, om gastgezin te zijn? Ik praat daarover met André de Vries en Liesbeth van Brakel, gastouders in onze regio.
“Dat we gastgezin werden, was eigenlijk toevallig. Pimsai is een uitwisselingsscholiere uit Thailand en zit bij onze zoon Oscar (18) in de klas, met wie ze bevriend raakte. Pimsai (18) woonde eerst ergens anders, maar dat paste niet zo. Zodoende kwam ze, in overleg met Yfu, bij ons. Onze oudste zoon was net uit huis, er was een kamer vrij, voor Oscar is er een leeftijdsgenoot in huis en een half jaar is goed op te brengen. Pimsai is een zelfstandig type, ze spreekt Engels en behoorlijk goed Nederlands. Ze voelt zich thuis in haar gastgezin.
Je als gastkind zo thuis voelen, hoe kan dat?
Daar hoeven André en Liesbeth (beiden 55) niet lang over na te denken. “Acceptatie van en door de hond leek eerst een probleem, maar dat bleek al gauw mee te vallen. Sterker nog: Hond en Pimsai werden dikke maatjes. Je kunt je als gastkind ook alleen voelen, maar we hebben haar gevraagd om actief te zijn. Natuurlijk kon Pimsai er voor kiezen om op haar kamer te verblijven, maar ons gezinsleven speelt zich beneden af. Zij pikte dat direct op. We stimuleerden haar ook om meer lol te krijgen in haar schoolwerk. Ze speelt hier thuis piano, ze speelt marimba bij een vereniging, ze volgt danslessen en ze maakt, met of zonder ons, uitstapjes.”
Fietsen in de sneeuw.
André en Liesbeth bezorgen hun gastkind ook bijzondere ervaringen. Zo gaat Pimsai inmiddels op de fiets naar school en afgelopen winter maakte ze kennis met sneeuw; twee gekoesterde wensen. Naar school op de fiets in de sneeuw werd een onvergetelijke ervaring.
Met andere ogen bezien.
Pimsai geeft veel terug. André en Liesbeth: “Ze is de sunshine in ons leven geworden. Ze is zo vertrouwd in ons gezin, dat we nauwelijks meer beseffen dat ze een uitwisselingsscholiere is. Pimsai voelt aan als een eigen dochter”. Liesbeth voegt daaraan toe, dat ze het erg leuk vindt dat er een meisje in huis is. “Door de open blik van Pimsai zijn wij anders naar de gewone dingen in Nederland gaan kijken. We zijn naar attracties zoals de Keukenhof en Kinderdijk geweest, die we uit onszelf niet bezocht zouden hebben.”
Gastkind is verrijkend.
“Ons gastkind stond wel zo ver van ons taalgebruik en gezinscultuur af, dat we van haar geleerd hebben om helderder te zijn in onze communicatie. Zo’n confrontatie met je eigen manier van denken en uitdrukken is pittig, maar ook erg zinnig.” zegt André. Beide gastouders vinden het erg fijn om te zien dat hun jongste zoon en Pimsai als broer en zus met elkaar omgaan.
“De omgang met Pimsai noopte ons er toe, meer open te zijn voor wat ons niet vertrouwd voorkomt. Dat is winst.”
Eind juni is de gezamenlijke afsluiting van het scholierenseizoen 2018/2019 met gastgezinnen en scholieren. Pimsai gaat terug naar Thailand. Haar “leer- en leefperiode” hier is ten einde.
Lijkt dit soort vrijwilligerswerk jou of jullie ook mooi? Youth for understanding zoekt behalve gastgezinnen, ook iemand die wil optreden als contactpersoon tussen student en gastgezin en een buddy voor een student die Nederlandse gebarentaal kent
Tekst en foto: Gerard van Duinen