”Ik wil niet meer thuis zitten’
Shaima is helpende in de zorg en als je haar als een professional hoort praten over haar cliënten dan zou je niet denken dat ze ruim een jaar geleden nog hele dagen thuis zat.
Iets willen betekenen
Shaima(38) vertelt dat ze een tijd niets gedaan had, ze was gewoon thuis geweest bij haar drie kinderen. “Maar” zegt ze “Op een gegeven moment beviel dat niet meer, ik wil iets betekenen en aan mijn drie dochters laten zien dat je iets kan maken van je toekomst”. Ze ging eerst naar Werk en Inkomen van de gemeente. Daar stelden ze voor dat ze met een participatiebaan zou beginnen.“Zo kwam ik bij Jolanda terecht”. Jolanda is jobcoach bij Saaksumborg. Zij ondersteunt mensen bij het vinden van een participatiebaan en komt zo nodig bij het werk langs.
Participatie baan
Het was al snel duidelijk dat Shaima in de zorg wilde werken, via de vacaturesite van link050 vonden ze een participatie baan en zo ging ze 16 uur per week bij verpleeghuis ’t Blauwbörgje (een plek voor mensen met dementie of een psychische ziekte) aan het werk. In de huiskamer deed ze spelletjes met de mensen, schonk koffie en ging met de mensen wandelen. “Dat was echt een leuke ervaring en ik had leuke collega’s”. De band die ze met demente bejaarden krijgt vindt ze heel fijn, “Ze herkennen me als ze me weer zien, dat is echt contact” zegt ze blij. De collega’s zeiden niet alleen dat Shaima ‘echt een schatje’ was, maar ook dat er meer in haar zat dan ze zelf dacht. Dus waarom niet aan een opleiding beginnen?
Opleiding
Maar ja, als je een opleiding wil doen met behoud van uitkering moet de gemeente dat wel goedkeuren. Jolanda: “De gemeente vond het goed dat ze een opleiding ging doen, want Helpende in de Zorg is een opleiding waar je grote kans op een baan hebt.” Shaima deed de opleiding bij Zinn die de opleiding ook betaalde. Zinn is net als ‘t Blauwbörgje een zorginstelling voor ouderen.
Hulp
Shaima vertelt dat ze de opleiding zwaar vond ook omdat ze twee jaar in één deed. “Er was wel een moment dat ik ermee op wilde houden. Met drie kinderen, waarvan de jongste nog maar vijf jaar is, is het niet altijd makkelijk om een opleiding te doen en tegelijk te werken. Maar gelukkig hielp mijn oudste dochter me vaak, door verslagen uit te typen en me te helpen met het maken van goede zinnen, zij was mijn grootste steun”. Shaima heeft volgehouden en haar diploma gehaald. “Dat was echt lekker” glimlacht ze.
Afgelopen zomervakantie werd Shaima gebeld of ze bij Zinn in dienst wilde komen. Nou dat wilde ze wel. Aanvankelijk werkte Shaima er 24 uur, maar dat was toch een beetje te veel van het goede en nu werkt ze 20 uur. Jolanda: “Het mooie van een participatiebaan is dat iemand een poosje kan meedraaien en dan kan je zien of het soort werk ook echt iets is voor die persoon”. Bij Shaima was heel snel duidelijk dat ze echt op haar plek was.
Meer weten over Saaksumborg? Lees dan hier verder.
tekst: Jeanet Verveer
foto : Unsplash