Een veilige plek voor meiden
Depressie, autisme spectrum stoornis, loverboyproblematiek. Om verschillende redenen kunnen jonge meiden thuis komen te zitten. Zorgbegeleider Hedwich Veringa verzorgt samen met vrijwilligster Denise Voogdt speciaal voor deze groep jongeren een dagbestedingsprogramma bij de Questcoach: “Wij bieden deze meiden een veilige plek waar ze weer wat structuur ervaren en waar ze langzamerhand kunnen ontdekken welke kant ze op willen in hun leven.”
Activiteiten met structuur
Twee keer per week komen de meiden langs in de ruime huiskamer op industrieterrein Euvelgunne. “Vanaf 10 uur is de inloop”, vertelt Denise. “Dan praten we bij met een bakje koffie.” Vervolgens gaat de groep over tot een groepsactiviteit. Die worden al enkele weken van te voren gepland en gecommuniceerd, zodat de meiden altijd weten waar ze aan toe zijn. “Onlangs volgden we een online schildertutorial. We hadden schildersezels voor de TV geschoven en zo maakten we op een rijtje elk onze eigen interpretatie van een zonsondergang.”
Rond het middaguur is er een gezamenlijke lunch. De rest van de middag is voor eigen invulling. Met regelmaat worden dan de persoonlijke leerdoelen besproken of geoefend. “Soms heeft een meid bijvoorbeeld moeite om zelfstandig met het openbaar vervoer te reizen. We oefenen dat dan door samen de bus te nemen, bij de volgende halte uit te stappen en de bus weer terug te nemen.
Een nieuwe kijk
Denise’s achtergrond ligt in de detailhandel. Toen ze tijdelijk zonder werk kwam te zitten besloot ze het roer om te gooien. “Met de ervaring die ik hier op doe bereid ik mij voor op een opleiding.”
Zichtbaar licht ze op als ze terugdenkt aan de eerste keer dat ze ervoer hoeveel ze voor deze meiden kan betekenen: “Eén meisje had het gevoel dat ze voor haar vervolgopleiding moest kiezen tussen twee kwaden. Omdat ik hier zag dat ze het leuk vond om met make-up en kapsels bezig te zijn, suggereerde ik om eens met haar begeleider over de opleiding visagie te praten. Daar had ze nog nooit over nagedacht. Uiteindelijk is ze deze opleiding gaan doen. Ik vind het mooi dat door jouw meedenken en meehelpen je iemand een toekomst kunt bieden. Soms als een meid hier sip en treurig binnenkomt zie je dat ze door de dag heen opvrolijkt en weer lachend naar huis gaat. Daar doe je het voor.”
Persoonlijke groei
Zoals in elke baan in de zorg kun je jezelf behoorlijk tegenkomen. “In het begin nam ik de verhalen van de jongeren mee naar huis en zat ik er daar nog over in. Inmiddels heb ik geleerd meer op het werk te laten. Ik weet nu dat als je hier je eigen persoonlijkheid op de juiste manier inzet, je een hele goede band kunt opbouwen en je de deelnemers echt kunt ondersteunen.”
“Er komt altijd naar voren wie jij zelf bent en waar jij zelf moeite mee hebt,” vult Hedwich aan. “We zijn daar open over en helpen elkaar. We vinden het heel belangrijk dat iemand bereid is zichzelf kwetsbaar op te stellen, en dat ze daarnaast ook stevig in de schoenen staat. Het helpt als iemand al kennis of ervaring met de doelgroep heeft.”
Enthousiast?
Lijkt het je leuk om als vrijwilligster bij te dragen aan de groepsbegeleiding?
Tekst en foto: Ayla Kangur