Een nieuwe start in hartje stad

De Stadswerkplaats achter de A-Kerk bestaat 35 jaar en is inmiddels een begrip in Groningen. Mensen die langslopen, worden aangetrokken door de bedrijvigheid en kijken of wippen even naar binnen. Daar wordt gezaagd en geboord, geschaafd en geschuurd, gelast en gelakt. Iedereen die een klus heeft, en zelf niet over de machines beschikt, kan hier terecht.

Bakkie koffie

Dimar is vrijwilliger bij de Stadswerkplaats. Twee dagen in de week is hij degene die de werkplaats opent. Terwijl het koffiezetapparaat pruttelt, neemt hij de agenda door. Wie komen er vandaag klussen? Dan zet hij de deuren open en drinkt, terwijl hij uitkijkt op de levendigheid in de tuin achter de A-kerk, een bakje koffie. En dan, ja dan? “Ik kan van tevoren echt niet zeggen hoe mijn dag er uit gaat zien. Maar, mijn dag is snel gevuld.”

Kapotte strijkijzer

Het pand staat vol machines voor hout- en metaalbewerking. Klanten komen er om bijvoorbeeld meubels te maken of te repareren, of voor reparaties aan een motor of aan elektronica. Ze werken in principe zelfstandig. “Als we zien dat ze nog veel te leren hebben, dan wijzen we op ons cursusaanbod.” De vrijwilligers houden vooral een oogje in het zeil, ondersteunen waar nodig en letten erop dat klanten werken volgens de veiligheidsregels. Maar mensen komen ook wel met een kapotte strijkijzer en indien mogelijk worden ook zij geholpen. Tenslotte zijn er de bakfietsen. “Aan het eind en het begin van de maand, als er weer verhuisd wordt, dan weten de studenten ons wel te vinden.”

Zaagblad verwisselen

Toen Dimar een jaar geleden als vrijwilliger begon, liep er in de eerste week iemand binnen met een kapotte stoel. Dat was spannend. Het liefst gaf hij deze klus door aan een ander. Inmiddels heeft hij zoveel geleerd, dat het precies andersom is: het liefst zou hij nu de klussen uit handen van andere vrijwilligers pakken. Toch werd hij niet in het diepe gegooid. De eerste zes tot acht weken liep hij vooral mee. Hij leerde de administratieve processen en de verschillende machines kennen, een zaagblad verwisselen en waar de schoonmaakspullen staan. Uiteindelijk is het de bedoeling dat je eens in de vier-vijf weken er op zaterdag in je eentje voor staat.

Stapel hout

“Op deze plek word ik heel blij.” Het doet hem goed om mensen te helpen, iets productiefs te doen. Hij leert zelf allerlei nieuwe technieken waardoor hij zelfverzekerder wordt. En hij leert veel leuke, creatieve mensen kennen. Dat is belangrijk voor hem want twee jaar geleden woonde hij nog in Hilversum en werkte hij in de marketing. Dat werk brak hem helemaal op. Aan zijn relatie kwam een einde en hij verhuisde naar Groningen. “Het was een totaal nieuwe start.” Gelukkig vond hij de Stadswerkplaats, een plek waar hij zijn hobby, houtbewerking, kan beoefenen. Toen hij een keer met een stapel hout naar binnen liep, wist hij het: hier wil ik vaker komen. Een maand later was hij er vrijwilliger. In september gaat hij zijn eerste cursus geven. Spannend.

Tekst en fotografie: Leonie Barnier
Film: Bart Nieuwold