Als kind hield ik ook van bloemenplukken.
Mennie Kuipers (76 jaar) woont sinds 1993 in de Hoogte. Voor het eerst van haar leven had ze toen een tuintje. Haar liefde voor tuinieren ontstond pas echt toen Mennie zich, inmiddels vijftien jaar geleden, aanmeldde als vrijwilliger bij de Hortus botanicus in Haren. Mennie: ‘Ik ben opgegroeid op een schip. Op mijn oude dag heb ik ontdekt dat ik groene vingers heb. Dat wist ik helemaal niet. In de Hortus heb ik zoveel geleerd over planten. Dat was een openbaring. Ik bleek talent te hebben, gewoon door te doen, dingen te vragen en te observeren.’
Sinds twee jaar verzorgd Mennie ook de planten bij buurt- en speeltuinvereniging de Hoogte. ‘In het wijkkrantje stond een oproep voor vrijwilligers in de speeltuin. Toen de oproep er een maand later opnieuw stond, heb ik me aangemeld om de borders te onderhouden. Er stond hier en daar een lavendelplant en verder was het leeg. Mijn handen jeukten om aan de slag te gaan.’ Nu staan de borders er mooi bij, met een variatie aan grassen, bloeiende struikjes, herfstasters, geraniums en vrouwenmantel. ‘De kinderen raken er al aan gewend dat er planten staan. Ze liepen eerst overal dwars doorheen. De speeltuin bood aan om hekjes rondom de borders te plaatsen. Dat vond ik geen goed idee. Over een hekje moet ik heen stappen. Dat gaat op den duur misschien niet meer. Nu leren de kinderen dat ze om de tuintjes heen moeten lopen. Ik help ze graag om nieuwe dingen te leren. In het begin dacht ik dat het leuk was om te tuinieren als de kinderen uit school kwamen. Sommige kinderen dagen je graag uit. Ze pakken dan gereedschap en willen dat ik achter ze aan ren, om het terug te krijgen. Dat gaat natuurlijk niet’.
‘Ik zorg zelf voor de planten. Die zijn normaal gesproken duur, maar ik gebruik planten die over zijn uit mijn eigen tuin of bij tuinen van vrienden. Weggooien is zonde en zo kan ik mijn creativiteit kwijt in het werk. Vorig jaar heb ik bloembollen gevraagd voor mijn verjaardag. Die heb ik hier in de tuin gezet. Maar in het voorjaar zijn ze allemaal geplukt. Daar maak ik me niet druk over. Ik kan jonge kinderen goed begrijpen. Als kind was ik ook stapelgek op het plukken van mooie bloemen.’
Mennie, in haar werkzame leven actief als verpleegkundige in Groningen, Amsterdam, Londen en Jeruzalem, fietst twee of drie keer in de week naar de Hortus botanicus in Haren. Daar geeft ze leiding aan een aantal vrijwilligers. Samen onderhouden ze zes Floriade-tuinen. ‘Bij de speeltuin heb ik me aangemeld, zodat ik vrijwilligerswerk dichtbij huis heb, als het me niet meer lukt om naar de Hortus in Haren te fietsen. Maar stoppen bij de Hortus, dat lukt nog niet goed. Ik heb fijne collega’s en ik word er geaccepteerd zoals ik ben. Ik dacht dat het me allemaal te veel zou worden, maar ik heb het daar erg naar mijn zin. Zolang ik kan fietsen, ga ik er mee door. Het buiten zijn doet mij goed.
Ook aan de slag in de tuin van buurt- en speeltuinverenigingen in Groningen? https://speeltuincentrale.nl/
Tekst en foto: Simone Knaapen