Als gastgezin de wereld ontdekken

Jessica en Arnaud hebben vijf jaar in Finland gewoond. In het begin kenden ze daar niemand. Maar er was wel een stel dat hun verwelkomde en ze kennis liet maken met hun nieuwe woonplek.
Drie jaar geleden kwamen ze naar Groningen. Hun onderburen waren gastgezin voor een jonge vluchteling. Toen herinnerden ze zich weer hoe dat voelde, alleen te zijn in een onbekende wereld. De stap naar Humanitas was gauw gezet. Nu hebben zij alweer driekwart jaar regelmatig contact met Munir.

Huis en cultuur

Munir reisde acht maanden, vaak te voet, door Europa om uiteindelijk in Groningen terecht te komen. Hij meldde zich bij Humanitas voor hulp bij het inrichten van zijn huis. En hij wilde graag kennismaken met een familie, om op die manier de taal en de Nederlandse cultuur te leren kennen. Munir werd aan Arnaud en Jessica gekoppeld. Na een kennismaking waar ook iemand van Humanitas bij was, besloten alle partijen om het avontuur met elkaar aan te gaan.

Oude gebouwen

In het begin communiceerden ze via gebarentaal, en door elkaar foto’s te laten zien. Of ze gebruikten Google Translate wat soms voor hilarische zinnen zorgde. Nu oefent Munir met Jessica en Arnaud de woorden die hij tijdens de Nederlandse les leert, en zij corrigeren hem als hij iets niet goed zegt. Zo leert hij de taal sneller. En ja, hij leert ook de Nederlandse cultuur kennen. Hijzelf vond het heel leuk dat Jessica en Arnaud hem de oude gebouwen van Groningen lieten zien. Wat hem ook opvalt, de Nederlanders zijn zo rustig, anders dan waar hij vandaan komt. Die rust bevalt hem wel.

Syrische hapjes

Na het eerste bezoek van Munir aan zijn gastgezin, nodigde hij Jessica en Arnaud bij hem thuis uit. Toen bleek dat hij een gepassioneerd kok is, de hele tafel stond vol met lekkere Syrische hapjes. Eten en koken werd meteen een geliefd gespreksonderwerp.
De Syriër leert veel over de Nederlandse cultuur, maar de Groningers leren ook veel, en niet alleen over specerijen. Munir vertelt graag over zijn familie, zijn broers en zussen die verspreid over heel Europa leven, over het leven in Syrië en in Turkije waar hij vijf jaar woonde, over zijn tocht door Europa. “Het werkt twee kanten op,” zegt Arnaud, “hij leert over Nederland maar wij maken ook kennis met een nieuwe wereld.”

Nieuwe ouder

Voor Munir gaat het vooral om het contact. Bij andere gasten kan het ook om meer praktische zaken gaan: formulieren invullen, post doornemen. Dat is per gastgezin verschillend, weet Jessica.
Is het ook wel eens moeilijk? “Als we met vragen zitten, kunnen we altijd bij Humanitas terecht. We voelen ons door hen erg gesteund.” Maar moeilijk? De taal is soms lastig, “en dat is vooral frustrerend voor Munir”, zegt ze. “Munir kent verder weinig Nederlanders, hij zou graag willen werken, onder de mensen komen, maar de taal is echt een barrière.” Die moet hij nu leren op school en via Jessica en Arnaud, ‘mijn nieuwe ouders’ noemt Munir ze, en glimlacht van oor tot oor.

Ook interesse om een nieuwe wereld te ontdekken en voor iemand gastgezin te zijn? Dat kan via Humanitas.

Tekst: Leonie Barnier

Foto: gastgezin